ناسیونالیسم
سند پیوست به منشور حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات)
مصوبه کنگره دوازدهم، ۲۴ و ۲۵ شهریور ۱۳۹۷
از آنجا که مشروطه خواهی و ناسیونالیسم با گفتمان تجدد در ایران آمیخته است، از آنجا که ناسیونالیسم تنها در اندیشه پویای لیبرال ـ دمکراسی مورد پذیرش ماست و از آنجا که گفتمان فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) در این بافتار تنیده شده است، حزب در کنگره دوازدهم خود بر ناسیونالیسم از چشم انداز دربرگیرنده، به منظورحفظ تمامیت ارضی، همزیستی و یگانگی ملی، تاریخ و فرهنگ ایران و با هدف پیشگیری از هرگونه برداشت افراطی، نژادی و کاهش گرایانه تاکید می کند.
ناسیونالیسم بیانگر پیوند ملت با کشور، تاریخ، فرهنگ و بازتاب اراده ملت در نگهداری استقلال و پکپارچگی کشور، حافظه تاریخی و فرهنگی و دفاع از حاکمیت ملی است. از این منظر ناسیونالیسم، دربرگیرنده خودآگاهی ملی است، که در پیوند گوناگونی ها شکل می گیرد.
ملت به معنی همزیستی مردم در محدوده جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی مشترک است که به واسطه جزء حقوقی حکومت به یکدیگر پیوند می خورند. ساختار و نگهدارنده این جزء حقوقی، اصل حاکمیت مردم مبتنی بر قانون اساسی برآمده از حقوق جهانی بشر است.
ملت ایران در بستر شکل گیری خود دربرگیرنده گوناگونی قومی، زبانی و دینی است. این ویژگی در تاریخ و فرهنگ ایران همواره نگهدارنده یگانگی کشور بوده است. ناسیونالیسم دربرگیرنده، عامل نگهدارنده گوناگونی دریگانگی، احساس تعلق به دولت ـ ملت، دفاع از آن و پذیرش مسئولیت در پیشبرد آن است.
گوناگونی دریگانگی سرچشمه خودآگاهی، حافظه فرهنگی و تعلق ماست. پاسداری از آن نیازمند به گسترش و آموزش ویژگی های اقوام، ادیان، زبان ها و رسوم ایرانی است. ما کوشش در این راستا را درچهارچوب یک حکومت مردمسالار و مبتنی بر سیاست عدم تمرکز وظیفه ملی خود می دانیم.
ناسیونالیسم دربرگیرنده، نگهدارنده، دفاعی و دمکراتیک با برداشت های افراطی، نژادی و کاهش گرایانه که هر آنچه از ژرفای اندیشه سیاسی کم دارند، با جاه طلبی نامحدود جبران می کنند، تفاوت بارز دارد. پشتوانه ناسیونالیسم نه پیشوا و توده، نه رهبر و امت، بلکه خودآگاهی فرهنگی است.
ما به فرهنگ به معنای دربرگیرنده و محوری آن می نگریم. همه فرآورده های مردم درحوزه فرهنگ می گنجند. در این راستا ما فرهنگ ایرانی را در جهانی که رو به یک شکلی می رود، حفظ می کنیم. نگهداری و آموزش حافظه ملی، پرورش استعدادهای مردم، مجهزکردن کشور به تکنولوژی مدرن، گسترش زیرساخت فرهنگی در سراسر کشور و گشودن درها به روی بهترین فراورده های فرهنگی و صنعتی جهان به منظور رفاه و خوشبختی مردم، پاسخ ما به مسئله هویت ملی در عصر جهانگرایی ست.
ناسیونالیسم، ما را در بازتاب خودآگاهی ملی به جهانگرایی پیوند می دهد. ما با تکیه بر آن اندیشه راهنما، ملت ایران را بازیگران جهانگرایی می دانیم و نه بازیچه آن. ما ایران را نه بالاتر، بلکه پیشتر از هر چیز دیگر می دانیم و در پیشبرد منافع ملی ایران کوشش می کنیم.
پیوند این قطعنامه به منشور در کنگره دوازدهم حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) پذیرفته شد.